Treinflarden mei 2022
Vaak zit ik in de trein. Onderweg voor een reportage, familiebezoek of op weg naar vrienden. Meestal lees ik een boek of de krant. Soms lukt het mij niet te concentreren omdat er iets in de trein gebeurt, of op het perron. Dan schrijf ik het maar op. Onderstaande hoorde ik afgelopen maand.
Nijmegen – Arnhem; 9.57
Het is weekend en dagjesmensen nemen de treincoupes over. Een moeder met drie kleine kinderen probeert tevergeefs orde te bewaren. De kinderen roepen, krijsen af en toe en wijzen naar medepassagiers.
Ik verplaats mij naar de stiltecoupe.
Een meisje klapt het tafeltje uit en plaatst haar telefoon erop. Ze zet de camera aan en kijkt naar haar gezicht. Ze legt haar haar goed en beweegt met de ogen – omhoog, omlaag, links, rechts. Ze tuit haar lippen, het is goed. Dan pakt ze een bakje druiven en een Nintendo Switch. Ze begint te spelen.
Achter haar zit een jongen, gebukt, ook hij speelt met zijn telefoon. Hij heeft oortjes in, naast hem staat een tas van basic fit. Zijn brede armen ontnemen mij het zicht op het scherm.
Iemand kucht, met regelmaat klepperen prullenbakjes. Een hard geluid. Ik hoor het kauwen van noten. Een telefoon gaat af, iemand snelt uit de coupe.
De tussendeur naar het balkon gaat open. Ik hoor het geruis van trein en in de verte gekrijs.
Mama, roept een kinderstem.
Station Dieren; 13.08
Op station Dieren, recht voor de fabriek van fietsenmaker Gazelle staat op perron één, verscholen in de bosjes, een kapotte fiets. Het geval heeft geen voorwiel, in het achterwiel zit een grote slag. Het geheel is overgroeid door gras. Het merk van de fiets: Giant.
Amsterdam-Amstel – Utrecht; 12.46
Twee vrouwen zitten in de zondagse trein. Op hun schoot ligt een boek – onaangeroerd. In hun handen een telefoon. Ze typen en scrollen.
Rosmalen – Oss-West; 16.35
Het is spits. In een drukke sprinter richting Nijmegen stapt een jongen in. Hij draagt een korte broek met daaronder werkschoenen, daarop gedroogde spetters modder. Op zijn shirt staat een bedrijfsnaam van een firma, daarboven een afbeelding van een tractor. Op het balkon leunt hij tegen de afscheiding naar de coupe. Hij kijkt een tijdje uit het raam. Dan haalt hij uit zijn tas een boek: De gedaantewisseling van Franz Kafka. Hij leest onafgebroken tot we Oss-West bereiken en de jongen de trein verlaat.
Station Utrecht; 13.50
In de stationshal loopt een vrouw met een grote zonnebril. Ze draagt een handtas en telefoneert luid.
“Ik was net bij de Bijenkorf, ze hadden die ene pyjama niet. In het systeem stond dat ze die wel in Utrecht hebben.”
De vrouw niest en praat verder.
“Dus ik heb de trein genomen. Ben er bijna, meid. Het is toch idioot dat ze in Utrecht meer keus hebben als in Amsterdam?”
Den Bosch – Utrecht; 13.14
De trein vertrekt uit Den Bosch en de conductrice roept om. “Het personeel van deze trein wenst u niet alleen een fijne reis met de NS, maar ook met elkaar.”
Utrecht – Amsterdam Amstel; 14.46
“Goedemiddag, uw vervoersbewijzen alstublieft.”
De conductrice scant het digitale kaartje van de man.
“Er staat hier dat je samenreiskorting hebt.”
“Klopt.”
“Maar, je bent alleen.”
“Ja.”
“Je weet toch dat je niet met jezelf kan samenreizen?”
“Er zitten ook anderen in de trein, wij reizen toch samen?”
“Zo werkt het niet.”
Alle verzamelde treinflarden kun je hier vinden.
Leave a Reply